Башҡортостан – минең тыуған илем,
Уралтауҙа тыуып үҫкәнмен,
Тәүге эҙем шунда ярылып ҡалған,
Саф шишмәләр һыуын эскәнмен.
Башҡортостан – минең тыуған илем,
Ал таңдарҙы һиндә күргәнмен,
Еркәйемдең йомартлығын татып,
Тәүге бураҙнамды һөргәнмен.
Күңелемә моңдар, яҡты хистәр
Шул тупраҡтан, һыуҙан ингән ул,
Башҡортостан – тиңлек, дуҫлыҡ иле,
Быуаттарҙан шулай килгән ул!
Башҡортостан, гүзәл гөлләмә һин,
Сәскә атһын барлыҡ гөлдәрең,
Халҡың азат, илдә муллыҡ булһын,
Нурлы булһын килер көндәрең!
Башҡортостан – “алтын” икмәк иле,
Даның китһен бөтә донъяға,
Киләсәккә яҡты өмөт бағлап,
Лапаҫ та бар, Ҡурғаш та бар,
Арыҫлан да, Париж да бар,
Ҡыйғы һыуы буйлап барһаң,
Үрге Ҡыйғы, Түбән Ҡыйғы –
Эй, Асылыкүл, эй, Асылыкүл,
Асылыкүлде кемдәр күргән,
Ел тарай ҡылған баштарын,
Был яҡтарҙа тормош ҡырыҫ,
Сал дала күргән барын да:
Мин дә байтаҡ юлдар үттем,
Диңгеҙ шундай олпат, мөһәбәт ул,
Сабыр ҙа ул, хатта тыныс та,
Ҡайһы ваҡыт тулай, шаулай, ярһый,
Тик йәшәмәй һис тә бурысҡа.
Тулҡындарын ҡаяларға бәреп,
Көс-ҡеүәтен ҡайсаҡ күрһәтә,
Уның тәбиғәте, холҡо шундай,
Әллә күпме серҙәр һаҡлай диңгеҙ,
Ҡыйыуҙарҙы һәр саҡ үҙ итә,
Күпме байлыҡтарын өләшә ул,
Тәүәккәлдәр менән эш итә.
Дәрәжәһен белеп йәшәй диңгеҙ,
Юҡҡа-барға бармай “ҡабарып”,
Рәхмәтле ул шишмә-йылғаларға,
Сабыр тарта тормош карабын.
Көн-төн тынмай ярһып саба диңгеҙ,
Бергәләшеп алға елдерәләр,
Терәк булып өлкән дуҫына!
Тырыш та бит – йылға, диңгеҙ, океан,
Бер туҡтауһыҙ аға һыуҙары,
Тик ғүмерҙәр дөрләп янып үтһен,
Ҡәҙерен белһәк ине беҙ уның!
Был тормошта һәр кемдең дә
Мең-мең төрлө һынауҙарҙан
Ныҡ бул кешем! Хаҡлыҡ өсөн,
Тамыр, бөрө, япраҡ, емеш –
Миҙгел, йылдар бик тиҙ уҙа –
…Тормош көтөү – еңел түгел,
Быйыл көҙҙәр, никтер, иртә килде,
Көндәр һалҡындарға әйләнде.
Күҙгә күренеп һүнеп, уңып бөттө,
Балҡып, көлөп торған йәй йәме,
Япраҡтар ҙа иртә һарғайҙылар,
Ник миҙгелдәр үтә тиҙ әле?!
Ник ғүмерҙәр үтә тиҙ әле?!
Үҙәндәрҙә томан ята инде,
Аҡ ҡырауҙар төшкән үрҙәргә,
Тик көҙҙәрҙә була торған моңһоу,
Ҡаҙҙар ҡаңғылдаша күлдәрҙә.
Нисәнсе көҙ китә икән ҡаҙҙар?
Яҙын ҡайтыр улар әйләнеп,
Уҙған йылдар ғына кире ҡайтмай,
Ғүмерҙәр бит, тик бер мәл генә!!!
Ҡаҙҙар, ҡоштар киткән сағында.
Сәйер хистәр тула күңелемә,
Был тормошто өҙөлөп яратһам да,
Еңел бирелмәне бер ни ҙә,
Бәхетемдең һәр бөртөгөн эҙләп,
Тирем түгеп таптым еремдән!
Ҡайғы-һағыштарым аҙ булманы,
Юғалтыуҙар мине сыныҡтырҙы,
Таш итмәне ләкин күңелде!
Уңыштарым килде һуңлап ҡына,
Сабыр булды йәнем, түҙемле,
Эҙләнеүҙәр, тырышлыҡтар менән
Ай-йылдарҙан сылбыр теҙелде.
Маҡсаттарым һәр саҡ алға илтте,
Йәшәү көсө ташты күңелдә,
Юлда күпме ел-дауылдар кистем,
…Тауға үрләп, тыуған ерҙе биҙәп,
Күктәр аяҙ, донъя имен торһон,
Насип булһын балҡып йәшнәргә,
Халҡым өсөн янып йәшәргә!!!
Алтындан ҡиммәт йылдарым –
Изгелектәр эшләп ҡалайыҡ,
Туҡталмаһын йыр-моңдарым,